بررسی روش شخصی نوشتن - گفت و گو با سیروس الوند

^{گفت و گو با سیروس الوند}

وظیفه فیلم نامه نویس این نیست که در همان دقایق اولیه شخصیت ها را کاملا معرفی کند. در دقایق اولیه باید یک سمپاتی برای خواننده یا تماشاچی ایجاد بکند. یک علاقه ای که این شخصیت را دنبال بکند. برای ایجاد این علاقه باید مخاطب تا حدودی روی این شخصیت شناخت پیدا کند. در حدی که مسایل این آدم برایش جذاب باشد.

معمولا سوژه فیلمنامه های شما از کجا می آیند؟

این مسئله چیزی نیست که همیشه به یک شکل اتفاق بیفتد . اگر تجربه ها همیشه شبیه به هم بشوند آن وقت می شود گفت که معمولا من این کار را می کنم. اما در حال حاضر نمی شود این حرف را زد. خود من داستان کارهایم را به چند شکل ممکن است که پیدا کنم. یک شکلش این است که شما از اتفاقاتی که در اطراف و جامعه ات می افتد الهام می گیری. این اتفاقات گاهی اوقات اگر خیلی حاد باشد در روزنامه ها منعکس می شود. گاهی وقت ها هم سینه به سینه نقل می شود و شما می شنوی. یعنی یک حادثه و اتفاق پیدا می شود که شما می بینی زمینه برای کار دارد. از این به بعد دیگر دست شماست که برای این اتفاق چه قصه ای را مناسب ببینی و آن قصه را به چه شکل تعریف کنی؟ از چه آدم هایی استفاده کنی؟ و داستانت چه زمان و فضایی داشته باشد؟

بررسی روش شخصی نویسندگان - کیومرث پوراحمد

 

                                                  

 کیومرث پوراحمد : موقع نوشتن به کودک درونم رجوع می کنم

من زمانی که سوژه ای به ذهنم می رسد, مدت زیادی با آن کلنجار می روم و خیلی کم پیش آمده که بعد از یافتن سوژه به سرعت شروع کنم به نوشتن فیلم نامه. بعد از این که چهارچوب کلی در ذهنم مشخص شد شروع می کنم فیلم نامه را از اول تا آخر نوشتن.